Coming out.. Yes or No?

   Στις 11 Οκτωβρίου ήταν Παγκόσμια Ημέρα Coming Out. Πού είναι αφιερωμένη όμως αυτή η ημέρα;
"Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση των πολιτικών δικαιωμάτων για την λεσβιακή, ομοφυλοφιλική, αμφιφυλόφιλη και τρανσέξουαλ κοινότητα. Η ομάδα υποστήριξης LGBTQ, η εκστρατεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Coming Out αποσκοπεί στο να συμβάλει στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου η ζωή είναι ανοιχτή, ειλικρινής και δυνατή."
  Δε πρόκειται να αναφερθώ σε διακρίσεις στα άτομα που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, ούτε σε ρατσιστικά περιστατικά. Θα αναφερθώ μονάχα, όσο πιο συνοπτικά μπορώ, στο προαναφερθέν coming out. Ουσιαστικά σημαίνει ότι ένα μη-ετερόφυλο άτομο βρίσκει το θάρρος να πει την αλήθεια στο οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον, και γενικά στον κύκλο του. Η αποδοχή σε ένα τόσο σοβαρό θέμα είναι, κατά την γνώμη μου, μεγίστης σημασίας ιδιαίτερα από την οικογένεια, η οποία οφείλει να σε στηρίξει και να σου δείξει την αγάπη και την κατανόησή της. Αν δε το κάνει, δεν είναι απίθανο το άτομο αυτό να οδηγηθεί σε κατάθλιψη, αφού θα παλεύει με τον εαυτό του για να αποβάλει αυτή την σεξουαλικότητά που δε δέχονται οι άνθρωποι που αγαπά. 
  Έχω καταλάβει ότι κάποιοι γονείς βρίσκουν πιο "φυσιολογικό" το να καπνίζει το παιδί τους παρά να είναι ομοφυλόφιλο, αμφιφυλόφιλο κτλ. Εδώ δε μπορώ να μην επέμβω, δεδομένου ότι συνώνυμο του πρώτου είναι ο καρκίνος,ενώ συνώνυμο του δεύτερου είναι η αγάπη. Μου φαίνεται πραγματικά παράλογο. Δε ξέρω αν φταίνε οι αντιλήψεις της εποχής στην οποία μεγάλωσαν, αν φταίει το κοινωνικό στάτους ή κάτι παρόμοιο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ένα παιδί θέλει να μοιράζεται πολλές προσωπικές του σκέψεις και εμπειρίες με τους γονείς του, για να τον συμβουλεύουν και για να τους δείχνει ότι είναι φίλοι του και τους υπολογίζει, αλλά οι γονείς του που δε δέχονται αυτό το σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητας του το αναγκάζουν να είναι εσωστρεφές, μυστικοπαθές και να φοβάται και τη σκιά του επί χρόνια. Ενώ τα πράγματα θα έμοιαζαν παραμυθένια αν παιδί και γονείς ήταν απόλυτα ειλικρινείς μεταξύ τους. Τέλος οι τύψεις και οι ενοχές, τέλος το άγχος και το κρυφτό, τέλος τα ψέματα και ο φόβος! 
Τι ζητάει, λοιπόν, το παιδί; Την αποδοχή σου, γονέα! Και άμα δε του τη δώσεις, τότε πώς αξιώνεις να σε εμπιστεύεται και να σου δείχνει την αγάπη του;

Υ.Γ. Υπάρχει η γραμμή υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ, στην οποία μπορούν να απευθυνθούν τόσο τα άτομα της κοινότητας, όσο και οι γονείς ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν καλύτερα κάποια ευαίσθητα θέματα ή και να λύσουν απορίες τους. Ο αριθμός της γραμμής είναι 11528. 
❤️💛💚💙💜