Δύο ζευγάρια μάτια

Δύο ζευγάρια μάτια

Μιλάμε για δύο, για δύο σταθμούς
που μ'έκαναν τρένο χωρίς δισταγμούς
Τον δρόμο κι αν παίρνω, εκεί θα γυρίζω
Σε δύο χέρια εναλλάξ...


Μου πήρε καιρό να το συνειδητοποιήσω
Και περισσότερο να το αντιμετωπίσω
Τι θέλω; Πού είμαι;
Πού πάω;
Σα να εισχώρησε αλκοόλ..


Και το ποτό εμφανίστηκε στις φλέβες και των άλλων
Μια κλείναν μια ανοίγαν οι σταθμοί
Χαραζω δρόμους με τα μάτια, μα όχι τα δικά μου..
Ζω μια διαρκή εναλλαγή.


Και τέλος με λυπήθηκα,
πλήθαιναν οι σταθμοί
Και άκουγα απο μέσα μου, του Καβάφη το "Όσο μπορείς"


Κι εσύ, έμαθα να μη με πληγώνεις.
Κι εσένα, έμαθα να μη σε πληγώνω.
Ποιος είναι τωρα ο ανισόρροπος;

Σχόλια