ΑΠΟ-ΤΥΧΙΑ

↪Ακολουθεί ποίημα μου:

Στο πεντάγραμμο του ανέμου

κάθισε εν' απλό πουλί

Δεν ήταν τόσο περιστέρι,

ούτε κάργια, ούτε κοράκι.

Παρατηρούσε τα πουλιά

μια ταυτότητα να πάρει..

Στο κλαδί του άλλου δέντρου

κάθισε κι ένα σπουργιτάκι

<<Χαίρε φίλε μου σπουργίτη!!>>

είπε στο απλό πουλάκι.

Ευωδιά μεγάλη χάρη,

γέμισε στα στήθια το πουλί

Μια ταυτότητα θα είχε, 

κάνει τώρα προσευχή..

Και μια μέρα πριν πεθάνει

στο πεντάγραμμο επιστρέφει

,έχοντας ζήσει σαν σπουργίτι,

κι ο άνεμος του νεύει.

Πλησιάζει και δακρύζει,

αρρωσταίνει και αφρίζει.

Και του λέει με το πρόσωπο υγρό:

<<Γλαύκα μου, αχ πόσο σ'αγαπώ...! >>

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται συχνά... Ωστόσο κάποιοι δεν είναι τόσο "τυχεροί" ώστε να βρουν έναν άνεμο να τους υποδείξει την πραγματική τους ταυτότητα. Ή μήπως είναι πιο τυχεροί επειδή μες την άγνοιά τους θα μπορέσουν να ζήσουν ευτυχισμένοι; Μα πώς μπορείς να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος με κάτι ψεύτικο; Όλοι έχουμε δικαίωμα στην αλήθεια. Και μήπως αναρωτιέσαι αν το σπουργίτι είχε κάποιο προσωπικό όφελος να το κάνει αυτό; Φθόνος για την ομορφιά και την σοφία της κουκουβάγιας είναι μια πιθανή απάντηση. Όποιος έχει διαφορετική άποψη θα ήταν πολύ θεμιτό να το γράψει στα σχόλια.
Οι άνθρωποι γενικά έχουμε την τάση να χτίζουμε το "Εγώ" μας πάνω σε άλλους. Μερικοί δε συνειδητοποιούν ποτέ την αξία τους και αρκούνται στην ταμπέλα που τους τοποθετούν οι γύρω τους. Το κακό δεν είναι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τον άνεμο ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί. Βασανίζεται (ειδικά αν αγαπάει κιόλας το άτομο!), καθώς βλέπει καθημερινά μια αδικία να διαδραματίζεται. Αδικία από ποιόν; 
Η γλαύκα δε τόλμησε , κατά την άποψή μου, να κοιτάξει μέσα της. Έπρεπε όπως και δήποτε να προσθέσει έναν επιθετικό προσδιορισμό ή μια ονομασία; Πολύ επιπόλαιες οι επιλογές της και αρκετή αφέλεια όσον αφορά την ταχεία αποδοχή των όσων λέει με αυτοπεποίθηση το σπουργίτι (ακυρώνει την σοφία της, γεγονός το οποίο πληρώνει πολύ ακριβά με το: <<έχοντας ζήσει σαν σπουργίτι>>).
Γι' αυτό είναι καλό κι εμείς, μικροί και μεγάλοι, να προστατεύουμε τον εαυτό μας με κάθε κόστος. (δηλαδή αν το "απλό" πουλί καταλάβαινε ότι ειναι κουκουβάγια, αφενός να το θαύμαζαν πολλά άλλα πουλιά και να ένιωθε ευρεία αποδοχή αφετέρου να κατέληγε στην μοναξία καθώς δε θα ταίριαζε με κανένα άλλο). Το οφείλουμε στην ύπαρξή μας να βρούμε τον εαυτό μας και... (μετά δε γνωρίζω, αλλιώς θα σας έλεγα! 😜 ) 


Hope you enjoyed!!
(xlomohliobasilema1)